dieta, ćwiczenia i brak efektów? możesz mieć insulinooporność
No właśnie, czasem uniwersalne sposoby na smukłą sylwetkę zawodzą. Jeśli przestrzegasz zdrowej diety, o zbilansowanej ilości kalorii i składników odżywczych, regularnie ćwiczysz- a jednak nie udaje Ci się schudnąć- możesz mieć problem z tolerancją glukozy. W takim przypadku trzeba jak najszybciej wykonać badanie krwi :
- stężenia glukozy na czczo
- test doustnego obciążęnia glukozą ( OGTT)
- stężenie insuliny na czczo
- stężenia insuliny po obciążeniu glukozą
oraz
- profil lipidowy ( HDL, LDL, trójglicerydy, całkowity cholesterol)
Uzyskane wyniki pozwolą nam na ocenę insulinooporności przy pomocy wskaźnika HOMA-IR (Homeostasis Model Assessment).
Współczynnik insulinooporności oblicza się wg wzoru:
HOMA-IR = insulinemia na czczo (mU/ml) × glikemia na czczo (mmol/l)/ 22,5. Wartość tego współczynnika w warunkach fizjologicznych wynosi 1,0, wyższe wartości przemawiają za insulinoopornością. Uogólniając, jeśli przy prawidłowym poziomie glukozy występuje hiperinsulinemia wtedy stwierdzamy INSULINOOPORNOŚĆ Wrodzone zespoły insulinooporności mogą być kolejną przyczyną zaburzeń tolerancji glukozy. Insulinoopornością określa się stan, kiedy normalne ilości insuliny są niewystarczające dla prawidłowej odpowiedzi komórek docelowych w zakresie metabolizmu węglowodanów, lipidów i białek.
Co było na początku?
A wszystkiemu winny nadmiar tkanki tłuszczowej, szczególnie brzusznej, zgromadzonej w okolicach narządów trawiennych. To właśnie otyłość jest przyczyną wystąpienia problemów metabolicznych, w tym insulinooporności -a nie odwrotnie! Tkanka tłuszczowa jest obecnie uważana nie tylko za magazyn energetyczny ustroju, ale za ważny narząd endokrynny, produkujący hormony zwane adipokinami. Do hormonów produkowanych przez komórki tkanki tłuszczowej (adipocyty) należą przede wszystkim:
- leptyna – hamuje apetyt, reguluje zapotrzebowanie energetyczne, wpływa na masę kostną
- adiponektyna – zwiększa wrażliwość na insulinę, wywiera działanie przeciwzapalne, przeciwmiażdżycowe
- rezystyna – działa przeciwnie do adiponektyny, zmniejsza wrażliwość na insulinę
U osób otyłych obserwuje się podwyższone stężenia leptyny i rezystyny oraz obniżone stężenie adiponektyny. Receptory insulinowe zlokalizowane w komórkach tłuszczowych i wątrobie nie reagują na insulinę wydzielaną przez wyspy beta trzustki. W konsekwencji organizm próbuje sprostać zadaniu i zwiększają produkcję insuliny , co z kolei prowadzi do hiperinsulinemii. Czas rozchwiania metabolicznego to stan przedcukrzycowy. Hiperinsulinemia szybko ustępuje miejsca hipoinsulinemii, czyli niedoborowi insuliny, a to już tylko jeden krok do cukrzycy typu 2.
co robić?
- przede wszystkim dieta!!! Pozbywamy się zbędnych kilogramów !!
- unikamy węglowodanów!!! stosujemy dietę niskowęglowodanową, która zawiera produkty z niskim indeksem glikemicznym i niskim ładunkiem glikemicznym
- aktywność fizyczna na pewno!!
- Keep calm!bezwzględnie zalecany jest relaks, odpoczynek, spokój… (stres powoduje wydzielanie kortyzolu, który hamuje produkcję insuliny)
- leki– lekarz może zalecić metforminę lub inny lek
Magdalena Walicka1, Wojciech Bik2, Ada Sawicka1, Ewa Marcinowska-Suchowierska1,Czy istnieje zespół metaboliczny?,Postępy Nauk Medycznych 5b/2013, s. 4-8