Stan psychiczny a choroby skóry
Badania dowodzą,że istnieje zależność między chorobami dermatologicznymi a stanem psychicznym pacjenta. Narażenie na stres, przeżywanie wewnętrznych konfliktów i napięć, ale również niewłaściwa dieta, palenie papierosów prowadzą do zmian patologicznych w obrębie skóry.
Inne choroby dermatologiczne oprócz łuszczycy to: pokrzywka przewlekła, wyprysk, trądzik, łysienie plackowate, atopowe zapalenie skóry i liszaj płaski Wilsona.
Badania dowodzą
Devrimci-Ozguven i wsp. podają, że stres psychologiczny był związany z wystąpieniem zmian chorobowych u 40-80% chorych na łuszczycę. Nyfors i Lemholt ocenili, że w 45% przypadków łuszczyca nasila się w wyniku stresu psychicznego i infekcji.
W przypadku łuszczycy samo wystąpienie choroby generuje dyskomfort związany z własnym wyglądem .
Dlatego też zależność między stresem a łuszczycą jest dwukierunkowa ;
- łuszczyca jest chorobą powstałą w wyniku długotrwałego stresu
- a także łuszczyca jest chorobą będącą źródłem specyficznego stresu.
Skóra to narząd eksponowany na zewnątrz, odbierany przez otoczenie. Dotkliwe, widoczne zmiany skórne mogą powodować problemy chorych w kontakcie z innymi ludźmi, utrudniając w ten sposób codzienna komunikację.
Łuszczyca powinna byc traktowana jako choroba, która powoduje nie tylko morfologiczne i fizjologiczne zmiany skórne, ale również narusza jej funkcje psychiczne i społeczne.
Chorzy z obawy przed brakiem akceptacji często unikają kontaktu z innymi osobami, trudniej nawiązują relacje.
Spada też samoocena chorych na łuszczycę, zwłaszcza jeśli wykwity łuszczycowe są zlokalizowane w okolicach twarzy lub na genitaliach.W tej grupie zanotowano spadek aktywności seksualnej :
W badaniach Gupty i wsp. 40,8% pacjentów z łuszczycą deklarowało, że choroba wpłynęła na zmniejszenie ich aktywności seksualnej.
Problem związany z leczeniem łuszczycy jest złożony. Chorym należy zapewnić kompleksowe wsparcie, które oprócz farmakoterapii przewiduje również pomoc psychologa, psychiatry czy dietetyka.
Łuszczyca jako przewlekła choroba skóry w kontekście psychologicznym, Nowa Medycyna 1/2006