O tych składnikach przyspieszających odchudzanie mówią sami lekarze. Badania klinicznie wskazują, że niektóre naturalne substancje przyspieszają  redukcję masy ciała, likwidują insulinooporność. Jakie to składniki?

Wysoki lub podwyższony poziom glukozy na czczo (powyżej 100mg/dl)  i po posiłkach (powyżej 140 mg/dl w 2 godziny po posiłku) to stan alarmowy dla naszego zdrowia. Rozpoczyna się bowiem proces, który przez zaniedbanie może doprowadzić do cukrzycy insulinozależnej.  Farmakologiczna kontrola glikemii jest skuteczna jedynie w 40% przypadków, dlatego w zaleceniach terapeutycznych niezbędna jest aktywność fizyczna oraz zalecenia dietetyczne. Warto leczenie stanu przedcukrzycowego uzupełnić o niektóre naturalne leki, zwłaszcza pochodzenia roślinnego, wywołujące  łagodne obniżenie poziomu glukozy we krwi. Długotrwałe stosowanie preparatów pochodzenia roślinnego  może łagodzić niektóre powikłania cukrzycy.

najskuteczniejsza dieta odchudzająca

O idealnej diecie odchudzającej wiele już powstało teorii i  nowych nurtów. Surowe zasady żywieniowe nie przynoszą jednak efektów na dłuższą metę, bo ile można wytrwać na diecie „mandarynkowej”?  Najskuteczniejsza dieta to taka, która w sposób naturalny przynosi efekt redukcji, czyli przez zamianę produktów wysokokalorycznych na  zdrowe odpowiedniki.  Pomocna w tym zakresie jest dieta oparta na niskim: Indeksie Glikemicznym i Ładunku Glikemicznym(wykaz), nie ogranicza gamy produktów a jedynie modyfikuje ich skład.  Efekt jest gwarantowany! redukcja masy ciała i obniżenie glikemii.

Podobne właściwości „odchudzające” wykazują naturalne substancje takie jak: berberyna, liście banaba oraz chrom. Są to składniki polecane przez diabetologów.

czym jest berberyna?

Berberyna to związek występujący w berberysie: Hydrastis canadensis, Coptis chinensis, Arcangelisia flava, Berberis aquifolium czy Berberis aristata.

Berberyna jest stosowana w medycynie chińskiej jako środek przeciwbakteryjny, przeciwpasożytniczy oraz przeciwbiegunkowy. W wielu przeprowadzonych dotychczas badaniach wykazano, że ma ona wiele działań, w tym: ma zastosowanie w leczeniu chorób przewlekłych typu: cukrzyca (hiperglikemia), schorzenia układu sercowo-naczyniowego (hiperlipidemia i nadciśnienie tętnicze), w leczeniu schorzeń nowotworowych, depresji oraz schorzeń zapalnych.

Silna aktywność biologiczna berberyny wykazuje zdolności przeciwbakteryjne, przeciwpierwotniakowe, przeciwbiegunkowe, przeciwrakowe, przeciwcukrzycowe, przeciwnadciśnieniowe, antydepresyjne, przeciwzapalne, obniża poziom cholesterolu, a nawet hamuje szkodliwe mutacje genetyczne.  Ta bardzo istotna funkcja która sprawia, że replikowany kod genetyczny nie zawiera uszkodzeń, a tym samym nie ulega procesom starzenia. „Młody” kod genetyczny komórki pozytywnie wpływa na procesy przemiany materii,  właściwą odpowiedź hormonalną, reguluje apetyt, a także przemiany tlenowe zachodzące w organizmie i pracę mitochondriów. Ponadto berberyna wykazuje właściwości korzystne w redukcji tkanki tłuszczowej. Zwiększa się aktywność hormonu adiponektyny.

Właściwości te znalazły zastosowanie nie tylko w terapii odchudzającej, lecz także leczeniu zespołu metabolicznego i cukrzycy typu 2.

Berberyna jest substancją obniżająca poziom glukozy we krwi, często stosowaną u chorych na cukrzycę przez lekarzy w Chinach.

Aktualnie przeprowadzone badania kliniczne potwierdzają skuteczność tej substancji:

Perez-Rubio i wsp.  po przeprowadzeniu badań doszli do wniosku, że stosowaniu berberyny towarzyszy obniżenie wskaźnika masy ciała (body mass index – BMI), triglicerydów oraz poprawa wyrównania zaburzeń gospodarki węglowodanowej… Powoduje również obniżenie glikemii na czczo i po posiłku oraz poziomu hemoglobiny glikowanej (HbA1c). Stosowanie berberyny zwiększało insulinowrażliwość oraz zmniejszało wydzielanie insuliny. To bardzo korzystne działanie.

Dong i wsp. badaniem objęli 874 badanych. Badania miały jednak pewne ograniczenia metodologiczne. Autorzy wykazali, że berberyna powoduje istotne zmniejszenie stężenia cholesterolu o 0,61 mmol/l  (95% CI: od –0,83 do –0,39), triglicerydów o 0,50 mmol/l (95% CI: od –0,69 do –0,31), cholesterolu frakcji lipoprotein o małej gęstości (LDL) o –0,65 mmol/l (95% CI: od –0,76 do –0,54). Stosowaniu berberyny towarzyszył również wzrost stężenia cholesterolu frakcji lipoprotein o dużej gęstości (HDL) o 0,05 mmol/l (95% CI: 0,02– 0,09). „*

Mechanizm działania berberyny polega na zwiększeniu wrażliwości komórek na insulinę (przez co redukuję insulinooporność), a także pobudzeniu wydzielania insuliny z jednoczesną ochroną  wysp beta trzustki przed działaniem antyoksydacyjnym.

Warto zachować ostrożność w stosowaniu berberyny, bardzo wysokie dawki powodują silne uwalniania bilirubiny we krwi.Z tej przyczyny nie należy jej stosować u kobiet w ciąży i noworodków z żółtaczką.

lagerstremia specioza (banaba)

Lagerstremia (Lagerstroemia L.) to rodzaj roślin należących do rodziny krwawnicowatych. Jej pospolita nazwa to banaba. Należy do niego ok. 50 gatunków  występujących w Azji Południowej, Azji Wschodniej oraz w Australii.

Szczególnie cenny w składzie banaby jest kwas korozolowy . Kwas ten wywiera działanie przeciwnowotworowe, przeciwbakteryjne, przeciwwirusowe, przeciwgrzybicze oraz przyspiesza redukcje masy ciała.  Działanie hipoglikemizujące banaby wykazano, stosując wyciągi wodne i alkoholowe.

„Tsuchiba i wsp. , którzy  12 osobom bez cukrzycy ze średnią glikemią na czczo 104 mg/dl podawali przez 2 tygodnie kapsułki zawierające 10 mg kwasu korozolowego (ekstrakt z banaby). U badanych stwierdzono obniżenie glikemii poposiłkowej po 60 minutach o 12%. Jednocześnie zaobserwowano spadek masy ciała o ok. 0,5 kg po dwóch tygodniach”.*

dla cukrzyków to bardzo ważna infomacja!

Wyniki przeprowadzonych badań sugerują, że ekstrakt z banaby (kwas korozolowy) zmniejsza glikemię na czczo oraz glikemię poposiłkową. Obserwowano spadek glikemii poposiłkowej  nawet o 30%!

chrom

Chrom jest minerałem niezbędnym do prawidłowego funkcjonowania gospodarki węglowodanowej i tłuszczowej. Niedobór chromu w organizmie powoduje wzrost insulinooporności i wzrost ryzyka rozwoju cukrzycy. Pierwiastek ten jest również katalizatorem niezbędnym dla działania insuliny, stąd jego podaż może poprawić insulinowrażliwość.

Z danych podawanych przez Food and Drug Administration wynika, że podaż chromu w diecie powoduje zwiększenie insulinowrażliwości i poprzez to obniża ryzyko rozwoju cukrzycy typu 2.

„Balk i wsp.  postanowili zebrać dane na temat stosowania chromu w zapobieganiu zaburzeń gospodarki węglowodanowej. Do analizy włączyli  41 chorych. Wykazali, że u chorych na cukrzycę typu 2  stosowaniu chromu towarzyszyło obniżenie HbA1c o 0,6% (95% CI: od –0,9 do –0,2) i glikemii na czczo o 1,0 mmol/l (95% CI: od –1,4 do –0,5 mmol/l).”*

suplementacja czy dieta?

Najbezpieczniej jest dostarczać organizmowi mikroelementy i witaminy w postaci naturalnej, razem z dietą. Duże ilości chromu zawierają produkty takie jak: fasola, borówka czarna, drożdże, produkty zbożowe, sery, jaja.

Jednak jeśli wskazana jest suplementacja, warto pamiętać, że najlepiej wchłaniane są sole chromu (III). Chrom(VI) stosowany jest w przemyśle i ma udowodnione działanie rakotwórcze. Przed kuracją dużymi dawkami chromu warto sprawdzić poziom tego pierwiastka we krwi.

więcej o składnikach sprzyjających odchudzaniu

prof. dr hab n.med W.Grzeszczak, Alternatywne metody leczenia chorych w stanie przedcukrzycowym, Śląski Uniwersytet Medyczny w Zabrzu, Katedra Chorób Wewnętrznych Diabetologii i Nefrologii, sierpień 2017r.