Podejrzewasz,że za Twoim złym samopoczucie stoi gluten? Przeczytaj jak sprawdzić czy dolega Ci nadwrażliwość na gluten , alergia na pszenicę, czy może celiakia?
z życia wzięte
Na początku pojawiają się zaburzenia układu pokarmowego w postaci biegunek lub zaparć, wzdęć, powiększenia obwodu brzucha, zwiększenia masy ciała, ale też często braku apetytu i osłabnięcia. Aktualnie dużo się mówi i pisze o problemach trawiennych związanych z glutenem, więc szybko pada autodiagnoza: mam celiakię! Kolejny krok to radykalne usunięcie zbóż z diety. Na początku odczuwalna jest poprawa, nawet stabilizuje się problem związany z masa ciała, jednak do czasu. Po kilku lub kilkunastu miesiącach dieta bezglutenowa okazuje się zbyt wyczerpująca i chciałoby się zjeść czasem zwykłą bułkę. Niestety nawet małe ilości zwykłego pieczywa wywołują jeszcze większe problemy trawienne niż poprzednio. W dodatku badania jakie zlecił lekarz przeciwko celiakii nic nie wykazują, a samopoczucie coraz gorsze… i już zupełnie nie wiadomo co robić dalej…
Najważniejsza jest diagnoza! Dlatego zanim zrezygnujesz ze zbóż, wykonaj badania które stwierdzą czy rzeczywiście masz problem z trawieniem glutenu!
nadwrażliwość na gluten to nie celiakia
- autoimmunologiczne – celiakia (objawową, niemą oraz potencjalną),ataksja glutenowa i choroba Dühringa.
- alergiczne – uczulenie na pszenicę, która może przejawiać się w postaci: alergii pokarmowej, alergii oddechowej, pokrzywki kontaktowej oraz WDEIA (pszenicozależna anafilaksja wywołana ćwiczeniami)
- nieautoimmunologiczne i niealergiczne (wrodzona nadwrażliwość) – patogeneza wiązana jest z nadwrażliwością na gluten
diagnostyka
Celiakia.
Diagnostykę utrudnia fakt, że obecnie jawną, aktywną postać celiakii wykazuje tylko 30% przypadków. Ze względu na ilość objawów rozpoznaje się postać choroby pełnoobjawową, niepełnoobjawową oraz utajoną. Za najbardziej typowe manifestacje celiakii uznaje się wzdęcia, przewlekłe biegunki tłuszczowe, utratę masy ciała. Diagnostyka: obecność przeciwciał przeciwkodeaminowanej gliadynie (DGP) , transglutaminazie tkankowej (anty-tGT), endomysium (EmA). Występuje haplotyp genów HLA DQ2/DQ8 ( nie ma celiakii bez potwierdzonych genów HLA DQ2/DQ8! ). Nastąpił zanik kosmków jelitowych jelita cienkiego, co stwierdza biopsja jelita.
Rozpoznanie celiakii według najnowszych wytycznych European Society or Pediatric Gastroenterology, Hepatology and Nutrition(ESPGHAN) z 2012 r. u pacjentów z objawami sugerującymi chorobę, u których stwierdza się: obecność przeciwciała przeciw transglutaminazie tkankowej(anty tTG) w klasie IgA w stężeniu ponad 10-krotnie przewyższającym górną granicę normy, przeciwciała przeciw endomysium (antyEMA) oraz obecność haplotypu HLA-DQ2 lub HLA DQ8 w badania genetycznych. Jeśli powyższe jest stwierdzone, nie ma bez konieczności wykonania biopsji jelita cienkiego.
W przypadku niedoboru w surowicy przeciwciał klasy IgA należy oznaczyć deamidowane peptydy gliadyny – DGP w klasie IgG, ewentualnie przeciwciała anty tTG w klasie IgG lub anty EMA IgG. W przypadku wyników dodatnich należy wykonać biopsję dwunastnicy i ocenić morfologię błony śluzowej jelita cienkiego w skali Marsha.
Alergia na pszenicę.
Nadwrażliwość na gluten.
Diagnostyka nadwrażliwości na gluten opiera się o obecność przeciwciał przeciwko gliadynie (AGA) w klasie IgA i IgG. Co ważne ! w przypadku nadwrażliwości na gluten rzadko są obecne przeciwciała charakterystyczne dla celiakii, czyli przeciwko: deaminowanej gliadynie (DGP) , transglutaminazie tkankowej (anty-tGT), endomysium (EmA). Nie występuje również haplotyp genów HLA DQ2/DQ8.
obraz morfologii krwi
W badaniach laboratoryjnych u chorych z długotrwałymi i nasilonymi objawami choroby występują niedokrwistości z niedoboru żelaza, podwyższony poziom transaminaz, niskie stężenie białka, wapnia, witamin A,D,E,K kwasu foliowego. Co ciekawe, eozynofilia w krwi obwodowej może świadczyć o alergicznej postaci schorzenia.
jeszcze raz o celiakii
Celiakia to choroba trzewna o podłożu autoimmunologicznym, jest chorobą trwającą całe życie.
To nieprawda, że kiedyś nie było problemów z trawieniem zbóż. Problemy były, tylko nie było odpowiedniej diagnostyki.
Gluten należy do białek zbożowych zwanych prolaminami. Nieprawidłowa reakcja immunologiczna zostaje zainicjowana przez frakcje prolamin występujące w pszenicy (gliadynę), jęczmieniu(hordeinę), życie (sekalinę). Dyskusyjne jest działanie na układ immunologiczny aweniny, białka zawartego w owsie.
nietypowa celiakia
Celiakia to choroba, która nie zawsze przebiega w sposób typowy powodując zaburzenia funkcjonowania przewodu pokarmowego pod postacią biegunki, wzdęć, braku apetytu, powiększenia obwodu brzucha, zahamowania przyrostu masy ciała u dzieci lub spadku masy ciała u dorosłych.
celiakia a choroby autoimmunologiczne
W związku z tym, że celiakia jest chorobą autoimmunologiczną, często występuje z innymi chorobami których patogeneza opiera się na zachwianej pracy układu odpornościowego. Choroby jakie towarzyszą celiakii to:
- cukrzycą typu 1 (5-8%przypadków),
- autoimmunologicznym zapaleniem tarczycy (4-5%przypadków),
- autoimmunologicznym zapaleniem wątroby (6,4%przypadków),
- zapaleniem stawów (6,6%przypadków),
- chorobą Addisona (7,9%przypadków),
- zespołem Sjögrena (5%przypadków),
- zespołem Downa (5-12%przypadków),
- niedoborem przeciwciał IgA (2-8%przypadków)
nieleczona celiakia a nowotwory
Jeśli niepokoją Cię objawy nie zwlekaj z wykonaniem badań. Nieleczona celiakia u 8-21% chorych powoduje nowotwory, z czego połowa zachorowań to chłoniaki jelita.
celiakia a wywiad rodzinny
Celiakia jest chorobą dziedziczną, dlatego warto sprawdzić czy w rodzinie występują choroby autoimmunologiczne.