W Polsce liczba chorych na cukrzycę przekracza 3 mln, a milion z tych osób jeszcze nie wie, że na nią choruje. Zdecydowana większość, bo około 85%, to chorzy z typem 2 cukrzycy.

Podstawowym zadaniem skutecznej terapii cukrzycy jest utrzymanie prawidłowego stężenia glukozy we krwi.

Przewlekły stan hiperglikemii prowadzi do wielu groźnych powikłań zdrowotnych. Obecnie cukrzyca jest jedną z wiodących przyczyn chorób sercowo-naczyniowych, niewydolności nerek, utraty wzroku, nieurazowych amputacji kończyn i przedwczesnej śmierci w populacji ogólnej. Redukcja częstości występowania powikłań jest możliwa przede wszystkim przy uzyskaniu docelowych wartości glikemii, jak również normalizacji ciśnienia tętniczego i parametrów gospodarki lipidowej.

ziele rutwicy lekarskiej

Ziele rutwicy lekarskiej zawiera guanidynę. Guanidyna jest organicznym związkiem chemicznym należącym do grupy imin o właściwościach zasadowych i silnym potencjale toksyczności, pierwotnie pozyskiwana z ziela rutwicy lekarskiej (Galega officinalis), której wyciągami leczono już w średniowieczu.

Badania potwierdzają, że podawanie wyciągów z ziela rutwicy wpływa na obniżenie stężenia glukozy oraz obniżenie masy ciała. Pochodne guanidyny wpływają na uwalnianie wolnych kwasów tłuszczowych z tkanki tłuszczowej a także obniżenie ciśnienia krwi. Z tego względu guanidyny stały się prekursorem ważnej grupy leków przeciwcukrzycowych: metformina, fenformina, buformina), które są lekami pierwszego rzutu w terapii cukrzycy typu 2.

kozieradka pospolita, lucerna siewna, witamina B3

Jedną z pochodnych kwasu nikotynowego (witamina B3) jest trygonelina. Trygonelina występuje w znacznych ilościach w zielu kozieradki pospolitej (Trigonella foenum-graecum) i lucerny siewnej (Medicago sativa). Są to zioła wykorzystywane w medycynie ludowej, między innymi w leczeniu zaburzeń gospodarki węglowodanowej, zespołach zmęczenia i w okresie okołomenopauzalnym.

Badania potwierdzają, że dieta z dodatkiem kozieradki powoduje spadek średniego poziomu glukozy na czczo oraz stężeń poposiłkowych u pacjentów z cukrzycą.

W medycynie konwencjonalnej niacyna jest wykorzystywana głównie w leczeniu zaburzeń gospodarki lipidowej. Zwiększa ona stężenie frakcji „dobrego” cholesterolu HDL w surowicy, przy jednoczesnym efekcie obniżenia stężenia „złej” frakcji LDL, VLDL.

sole chromu (III)

Chrom w przyrodzie występuje najczęściej w związkach z innymi pierwiastkami, tworząc sole – (III i VI). Postać chromu(VI) stosowana jest w przemyśle i ma udowodnione działanie rakotwórcze. Sole chromu są obecne w wyciągach z wielu roślin stosowanych tradycyjnie w terapii cukrzycy. Bogate w chromiany są między innymi: kozieradka pospolita, rutwica lekarska, fasola zwyczajna (Phasoleus vulgaris) oraz borówka czarna (Vaccinium myrtillus), a jego bogatymi źródłami w diecie są: drożdże browarnicze, produkty zbożowe, sery dojrzewające oraz jaja.

W badaniach chińskich naukowców stwierdzono, że suplementacja chromem(III), w dawce 1000 μg/dobę u pacjentów z cukrzycą, powoduje istotną statystycznie poprawę kontroli glikemii poposiłkowej, lepsze wyrównanie cukrzycy w oparciu o wskaźnik stężenia HbA1C oraz korzystny wpływ na gospodarkę lipidową. Zastosowanie niższych dawek suplementacyjnych chromu (400 μg/dobę) również wywoływało efekt hipoglikemiczny, ale u badanych chorych nie stwierdzono istotnych zmian w profilu lipidowym .*

Skuteczność suplementacji chromem odnotowano również w przypadku wtórnej cukrzycy, wywołanej stosowaniem leków steroidowych. Również w tej grupie pacjentów suplementacja preparatami chromu pozwalała na obniżenie stosowanych dawek insuliny oraz poprawę kontroli glikemii.

fasola zwykła

Fasola zwykła (Phaseolus vulgarisL.) powoduje obniżenie poziomu glukozy w surowicy krwi. Składnikami fasoli wykazującymi właściwości przeciwcukrzycowe są β-sitosterol i stigmasterol. Fitosterole te są w stanie zwiększyć produkcję insuliny, hormonunaturalnie obniżającego stężenie glukozy we krwi. Jest to możliwe poprzez pobudzanie trzustki do wytwarzania insuliny.

Gymnema sylvestre

Napar z liści Gymnema sylvestre jest wykorzystywany w tradycyjnej medycynie ajurwedyjskiej od ponad 2000 lat. Skuteczny jest przede wszystkim w leczeniu zaparć, jako lek przeciwwymiotny, moczopędny oraz hipoglikemiczny. Działanie farmakologiczne kwasu gymnemowego polega na: stymulacji komórek β trzustki do wydzielania insuliny, wzroście wchłaniania glukozy w mięśniach szkieletowych, hamowaniu wchłaniania glukozy w jelicie cienkim, a także ograniczeniu apetytu na produkty słodkie.

Stevia rebaudiana

Stewiol, czyli główny metabolit stewiozydu, hamuje wchłanianie glukozy w rąbku szczoteczkowym jelita. Znaczenie stewiozydów w terapii cukrzycy jest wielokierunkowe, poza efektem hipoglikemicznym glikozydy stewii wykazują potwierdzone działanie , przeciwutleniające, przeciwzapalne, przeciwdrobnoustrojowe a także obniżają ciśnienie krwi.

cynamon

uzupełnienie diety pacjentów chorych na cukrzycę typu 2 o cynamon wpływa korzystnie na dynamikę metabolizmu węglowodanów

morwa biała

Morwa (Morus albaL.), a przede wszystkim ekstrakt z liści tej rośliny, to naturalny lek stosowany od setek lat w medycynie tradycyjnej. Liście morwy zawierają liczne związki biologicznie czynne, między innymi fitosterole a także alkaloidy.Związki wykazują właściwości przeciwcukrzycowe.

miłorząb japoński

Ekstrakt z miłorzębu poprawia przepływ krwi, chroni komórki przed uszkodzeniami oksydacyjnymi wywołanymi przez wolne rodniki, wzmacnia pamięć. Po podaniu ekstraktów z miłorzębu zaobserwowano obniżenie poziomu glukozy we krwi.

tarczyca bajkalska, imbir lekarski

Korzeń tarczycy bajkalskiej (Scutellaria baicalensis) jest powszechnie stosowana w Chinach jako środek hipoglikemiczny i hipolipemiczny. Imbir również wykazuje działanie hipoglikemizujące.

dieta wzbogacona o składniki aktywne

Prawidłowo leczona cukrzyca oprócz leków wymaga po prostu zdrowej diety, z zachowaniem zasad zdrowego odżywiania. Jeśli do diety włączymy substancje aktywne które wykazują działanie przeciwcukrzycowe, możliwy jest regres choroby. Należy pamiętać, że w przypadku cukrzycy dieta ma działanie lecznicze. Warto więc wypróbować wszelkie składniki aktywne jakie dostarcza nam natura.

(No Ratings Yet)
Loading...

K.Walkiewicz i wsp., Znaczenie substancji aktywnych pochodzenia roślinnego w cukrzycy, Borgis – Postępy Fitoterapii 1/2016, s. 49-54

Agnieszka Greń, Aktywność antyoksydacyjna preparatów z morwy białej,fasoli zwykłej oraz miłorzębu japońskiego w cukrzycy generowanej podaniem streptozotocyny, Postępy Fitoterapii 4/2012