Jeśli stosujesz dietę niskokaloryczną, a mimo wszystko masz problem z redukcją masy ciała? przyczyną mogą być zaburzenia hormonalne. Otyłość to stan który powoduje zaburzenia w wydzielaniu hormonów, sprawdź które z nich warto mieć pod kontrolą aby szybko tracić zbędne kilogramy.

Jeśli Twoje BMI wynosi więcej niż 30 kg/m2 oznacza to otyłość. Jak obliczyć BMI? Sprawdź tutaj. Otyłość to stan fizjologiczny, w którym dochodzi do nadmiernego zgromadzenia tkanki tłuszczowej (trójglicerydów), będącej zapasem energetycznym na czas głodu. Jeśli czas głodu długo nie nadchodzi, zapas tłuszczu zamiast zabezpieczać przed śmiercią, drastycznie skraca czas życia osób otyłych.

dlaczego tyjemy?

Przyrost tkanki tłuszczowej następuje przede wszystkim w wyniku braku aktywności fizycznej połączonej z wysokoenergetycznymi posiłkami. To na pewno, ale czy można przytyć mimo kontrolowania diety? Można, za sprawą „inwazji” hormonów. Niewyrównany metabolizm, będący następstwem zaburzeń w wydzielaniu hormonów, w znaczący sposób może utrudnić kontrolę masy ciała, jak również sam proces odchudzania.

kiedy fizjologicznie zwiększamy masę ciała?

Zmiany w wydzielaniu hormonów następują zgodnie z zegarem biologicznym i towarzyszą nam całe życie. Począwszy od dojrzewania przez reprodukcję aż po starzenie się organizmu. Większość kobiet i mężczyzn tyje po okresie dojrzewania, ma na to wpływ zmiana trybu życia na bardziej siedzący, dodatkowo u kobiet znaczenia mają ciąże, a także zażywanie tabletek antykoncepcyjnych.

Nadmierna tkanka tłuszczowa jest jak toksyczny narząd oplatający ciało. Zmienia działanie poszczególnych hormonów, wyzwala stały proces zapalny w organizmie. Jeśli zaburzenia te trwają przez wiele lat może się okazać, że schudnięcie nie będzie takie proste jak kiedyś. Dlaczego? Bo zaburzenia hormonalne są jak koło zamachowe, jedna nieprawidłowość napędza kolejne.

leptynooporność czyli uczucie ciągłego głodu

Mechanizm letynooporności jest dość przewrotny. Leptyna to hormon sytości, odpowiada za hamowanie poboru pokarmu, przekazuje sygnał do podwzgórza - ośrodka głodu i sytości. Ilość produkowanej leptyny uzależniona jest od ilości tkanki tłuszczowej, szczególnie tej zgromadzonej w okolicy brzucha (trzewnej). Z uwagi na otłuszczenie organizmu u osób otyłych, poziom wydzielania leptyny stale utrzymuje się na wysokim poziomie, przez co komórki podwzgórza decydujące o uczuciu sytości przestają na nią reagować. W efekcie ilość leptyny w organizmie nie spada, ale z każdym kilogramem rośnie. Dochodzi wtedy leptynooporności, a wraz z nią stałe uczucie głodu, przyrost masy ciała, i kolejne zmiany hormonalne.

nadmiar insuliny - hiperinsulinemia

Insulina to hormon anaboliczny, odpowiedzialna jest za tworzenie i różnicowanie komórek tłuszczowych, co więcej hamuje ich rozpad (lipolizę ). Przy zwiększającej się otyłości brzusznej następuje stopniowy wzrost stężenia insuliny i glukozy. Konsekwencją jest jeszcze szybszy przyrost tkanki tłuszczowej z jednoczesnym problemem z redukcją masy ciała ( komórki tłuszczowe blokowane przez insulinę nie rozpadają się )

hormony nadnerczy - kortyzol i ACTH

Hormony nadnerczy są bardzo istotne a często pomijane w diagnostyce. Co ciekawe osoby otyłe charakteryzują się prawidłowymi stężeniami kortyzolu, jednak nie wynikają one z prawidłowego wydzielania tego hormonu. U osób otyłych występuje zarówno zwiększone wydzielanie jak i zwiększona degradacja kortyzolu. Podwyższone stężenie adrenokortykotropiny (ACTH) sugeruje zwiększone wydzielanie kortyzolu. Objawem hiperkortylozemii jest niewrażliwość na insulinę, przyrost tkanki tłuszczowej brzusznej, przyrost masy ciała- nawet mimo stosowania niskoenergetycznej diety.

androgeny nadnerczowe

u otyłych kobiet często występuje zwiększone wydzielanie androgenów nadnerczowych oraz DHEA dehydroepiandrosteronu. Im wyższy poziom DHEA tym większa ilość tkanki tłuszczowej trzewnej a w konsekwencji rozwój hiperlipidemii i hiperglikemii.